E r   w a s   e e n s...     l l   é t a i t   u n e   f o i s ...     O n c e   u p o n   a   t i m e ...

Er was eens... picture copyright 2009 by Saskia Lupini www.het-glazen-sprookje-manufacturen.eu

Er was eens, heel lang geleden, een land in het oosten waar de zon altijd scheen. Dat warme land had eindeloze zandwoestijnen. En daar, in één van die woestijnen gebeurde er op een dag iets bijzonders. Kooplieden uit Fenicie, die een kampvuur wilden maken, vonden geen stenen om hun potten op te steunen. Zij vervoerden echter grote sodabrokken op hun schip dus gebruikten ze die brokken als steun.

Het was al laat in de namiddag toen enkele van de mensen die om het vuur zaten, tot hun grote verwondering zagen dat er in het vuur iets raars was gebeurd. Tussen de dansende gensters en de roodgloeiende vlammen ontdekten zij dat de kwartskristallen uit het zand, samengesmolten waren met de soda- of nitraatblokken. Met een dikke tak pookten ze in het vuur en wat bleek? De gloeiende massa hel oranjerode stroop konden ze vervormen en bewegen door er tegenaan te duwen. De volgende morgen, nadat het vuur helemaal afgekoeld was, lag er tussen de sintels een groot stuk glinsterend glas. Toen ze het voorzichtig aanraakten bleek het koel, bijna koud en hard aan te voelen.

Je kon je natuurlijk wel voorstellen dat ze verbaasd waren. De sodabrokken hadden er voor gezorgd dat het zand snel smolt. Een bijzonder waardevolle ontdekking die verregaande gevolgen had. Na enig oefenen, kregen zij de techniek van het glas vormen onder de knie. En niet veel later waren zij zelfs in staat om mooie glaskralen (turkoois, amethist en lapis lazuli) en kleine potten en vazen maken. Het glas werd ook gebruikt als inlegwerk voor versieringen en werd steeds wat zuiverder van kwaliteit.

Men experimenteerde met alkaliën en soda en later ook met potas waardoor het glas veel beter smolt; de toevoeging van sulfaten verbeterde de zuiverheid. Kalk (krijt) werd toegevoegd om het glas sterker te maken.

Inmiddels had men in het verre Syrië ontdekt, dat glas ook geblazen kon worden met behulp van een lange buis. Men kon nu ook de prachtigste drinkbekers en kelken blazen. In Syrie, Mesopotamië en Egypte werden er behalve glazen edelstenen ook olie en parfumflesjes gemaakt die gevormd werden rond een kern van zand en klei. Deze kern werd vastgemaakt rond een metalen staaf, de glasstroop in slierten rondom het geheel gedraaid en tot een gesloten vorm gerold op een harde ondergrond. Daarna werden er versieringen op aangebracht. Na afkoeling van het glas werd de metalen staaf verwijderd en het glas schoongemaakt van de zandkleivorm. Het resultaat werd steeds verfijnder.

 

Kleuren van het glas deed men door een metaaloxide aan de glasstroop toe te voegen, waardoor het glas uiteenlopende tinten kreeg. Goud gaf de kleuren roze en rood; Koperoxide groen en blauw; IJzeroxide bruin, groen, blauw en geel; Chroom kleurde groen; Kobaltoxide blauw, Antimoon bruin en geel, Zilver geeft geel (ook bij het brandschilderen veel gebruikt), Uraan groen en Mangaan geeft purper. Een waar alchemistisch en bijzonder proces dat van vader op zoon overgegeven en natuurlijk zeer geheim gehouden werd.

Glas is een gesmolten mengsel van Silicium Oxide (SiO2, zuiver zand) en bijvoorbeeld Kalk (CaO) en Natrium Oxide (Na2O, Soda).

Voor het produceren van kristalglas voegt men Lood Oxide toe. Dit verandert de brekingsindex van het glas waardoor het meer glinstert. Kristalglas klinkt ook bijzonder zuiver en vele "watermuzikanten" hebben met behulp van zuiver water en kristallen glazen al de prachtigste muziekwerken gemaakt.

Glas in zijn verstilde vorm is hoogst waarschijnlijk minstens zo oud als de aarde in zijn huidige vorm en kan ontstaan bij zeer hoge temperaturen (vulkaanuitbarstingen, blikseminslag en inslagen van meteorieten). Obsidiaan, dat ook wel IJslandse Agaath genoemd wordt is een natuurlijk voorkomende vorm van glas.

G l a z e n  S p r o o k j e s    C o n t e s   d e   F é e s   e n   V e r r e     G l a s s  F a i r y   T a l e s 

Er was eens... Koning Paz picture copyright 1986 by Saskia Lupini www.het-glazen-sprookje-manufacturen.eu

Ook de natuur- of elementenwezens in- en rondom de sprookjes weten alles van kleur- en grondstoffen, vuur, licht en glas. De Salamanders, de Gnomen, de Nymphen en de Sylfiden zijn immers van oudsher gekend als de kundigste meesters inzake het bewerken en maken van ongeëvenaard authentiek handwerk.

Oude legenden verhalen reeds van de tovenaar Merlijn of Myrddin Emriss -Welsh voor 'Verborgen Licht'-, die in een kristallen grot woont op het magische eiland Avalon, het eiland van de appelen. (de Gouden appels van de Hesperiden?) Het eiland heet in werkelijkheid Ynnis Gutrin, het eiland van glas of Ynnis Witrin, eiland van kristal.

Op dit eiland bevindt zich de Kristallen Grot, het verblijf van Merlijn, dat boven op de Car Siddi ( de Elfenburcht) gevestigd is. Dit eiland wordt ook wel het Zomerland genoemd, omdat het hier altijd Licht is, vanwege het Licht dat onder het Kristal vandaan schijnt. Dat is waarom Merlijn Myrddin Emrys genoemd wordt of soms ook wel het Verborgen Licht van Kristal (Myrddin Emrys Withrin).

Er was eens... De geest in de fles picture copyright 2009 by Saskia Lupini www.het-glazen-sprookje-manufacturen.eu

Behalve een kristallen grot is er ook de Glazen Kist waar Sneeuwwitje in werd gelegd door de zeven dwergen, na het eten van een vergiftigde appel; en natuurlijk de sprookjes van de Geest in de Fles en de Kristallen Berg...

De 'Zeven Raven' en de 'IJzeren Kachel' beschrijven het beeld van een glazen berg en dan zijn er de 'Glazen Kist' en de 'Kristallen Bol' en nog een aantal andere. Er is zelfs een boek met verzamelde Duitse sprookjes, waaronder het wonderlijke sprookje getiteld:

 

'Vrouw Holle en de Glasblazer'

De Glasblazer

Ik schep den Schepper na;  door vuur en wind vorm ik een leven puur.
De slechte stof wordt door mijn macht,  herboren tot een loutre pracht,

Door 't vuur tot in de kern doorgloeid,  geeft het zich over en het vloeit,
En 't kleurloos ziedend kristallijn,  omsluit des hemels zevenschijn.

Dan neem ik uit de heete wel,  een druppel,  en ik blaas de bel,
En naar mijn adem wil en drijft, wordt een gestalte en beklijft.
En kelke en kroes,  bokaal en bal,  verklankt en spiegelt het heelal,
En het gelaat en het gebaar,  van schepper en van beeldenaar.

Oh Levensadem,  Geestesgloed,
Al wat Gij wrocht,  het is zéér goed.
Doorvaar mij,  Wind,  doorlaai mij,  Vuur,
Herschep mijn hart,  dan schep ik puur!

Willem de Mérode,  1928

alle foto's en illustraties op deze internet site zijn auteursrechtelijk beschermd (SABAM) en mogen zonder uitdrukkelijke schriftelijke toestemming van de maker, Saskia Lupini-Klute,

niet gecopiëerd nog op enige andere manier gebruikt worden.

all pictures & photographs on this website are worldwide copyright protected (SABAM) and therefore may not be used in any way

without written consent of the creator/owner, Saskia Lupini-Klute